Dag 20. Aankomst in Mongolië

In ons hotel in de Mongoolse hoofdstad Ulaan Baatar lig ik op bed dit blog te schrijven. We hebben 28 uur in de Transmongolie Express gezeten en geslapen, van Beijing tot Ulaan Baatar. Mongolië is een grote vlakte met kleine dorpjes van mensen die in ronde tenten (joerts) en in stenen huizen wonen. Bij de grensovergang gebeurde er iets bijzonders. De treinrails in Mongolië (en Rusland) staan ongeveer 8 cm verder van elkaar dan Chinese rails. Dat betekent dat alle assen onder de trein vervangen moeten worden door iets bredere exemplaren. Dat doen ze door de hele trein ruim een meter op te liften, en vervolgens de draaistellen met de wielen er onder uit te halen. Daarna worden de brede assen onder de trein gereden en kan de boel weer zakken. Zo'n pitstop duurt een klein uurtje. (Zie de foto) Bij de grensovergang Frankrijk/Spanje is hetzelfde aan de hand. Daar duurt de pitstop maar 3 minuten, omdat ze daar de assen kunnen verbreden.

In de trein ontmoeten we vooral backpackers uit de VS, Australië en Frankrijk. Ook een Nederlandse jongeman van 22 die met het laatste stukje van zijn reis bezig is. Hij is vertrokken in de lente van 2013. Met vochtige ogen vertelde hij dat hij z'n twee jongere broertjes al 2 jaar niet gezien.

Morgen gaan we Ulaan Baatar verkennen, de hoofdstad met het koudste jaargemiddelde op deze aardbol, namelijk -1,3 graden. 's Winters kan het hier 40 graden vriezen.