Dag 32. De trein naar Sint Petersburg

Na nog wat uurtjes in Moskou, hebben we de hogesnelheidstrein naar Sint Petersburg genomen. Deze Sapsan kan maximaal 250 km/h. Let op het woordje 'kan', want in de praktijk blijft de snelheid ergens tussen 180 en 200. Maar toch, onze Fyra haalt vooralsnog geen 1 km/h, toch?

Het is opmerkelijk hoeveel mensen je 's morgens treft met een stuk in hun kraag. Vaak met een halve liter bier in de hand en een plastic tas met nog meer voorraad tegen de dorst. In de metro of op een roltrap sta je soms vlakbij iemand die verschrikkelijk naar drank ruikt, en dan is de dag nog maar net begonnen. Alcoholisme is een geweldig groot probleem in Rusland. De gemiddelde levensverwachting van mannen is maar net aan 60. Officieel mogen slijters en supermarkten tussen 22.00 en 11.00 geen drank verkopen. De super bij ons hotel in Moskou, met een behoorlijk uitgebreid assortiment aan goedkope alcohol, hield zich daar zeker niet aan. Later op de dag tref je mensen die zo onder invloed zijn dat ze schreeuwen en lallen op straat.

Er is een tweedeling in steden als Moskou en St. Petersburg. Wegwerkers, straatvegers, schoonmakers en marktkooplui zijn vrijwel nooit Russen, maar mensen uit een van de ruim 20 zogenaamde autonome republieken, zoals Basjkiren, Tataren, Ingoesjeten en Tsjetsjenen, licht getinte Afgaans / Turks uitziende mensen.

Morgen gaan we St. Petersburg, het vroegere Leningrad, bekijken.